ඉතින් කොහොමද? චරිත අතලගේ මේ ළඟදි නිකුත් කරා සින්දුවක්. සින්දුව කියන්නෙ සුපුන් පෙරේරා. සින්දුව ලියල තියෙන්නෙ චන්ද්‍රසේන තලංගම. නම තමයි කම්පා නොවන් මහාමායා. මුල්ම පාර අහද්දි නිකන් නුහුරුයි වගේ දැනුනට, ටිකක් වෙලා අහද්දි සින්දුව අල්ලලා ගියා. පස්සෙ තව තව අහද්දි තමයි තේරුම මොකක්ද කියල හිතාගන්න පුළුවන් වුනේ.
සින්දුව තවම අහන්න ලැබුනෙ නැද්ද? (සිරාවටම?) එහෙනම් මේ තියෙන්නෙ සින්දුව සහ ගී පද. සියළු හිමිකම් ඒ ගීතයේ සහ ගී පද වල අදාළ හිමිකරුවන් සතුයි. ඔබට මේ ගීතය චරිත අතලගේගේ වෙබ් අඩවියෙන් මිළදී ගන්න පුළුවන්.
නිස්සාර වූ සංසාරයේ දුක් වේදනා මිදෙනා නියා
පුතුනූ අපේ, හැරදා ගියේ යශෝදරා හා බිළිදු පුතා…
කම්පා නොවන් සඳ මහමායා…
කුමාරයා හැරදා ගියා…
තුන් ලෝ උතුම් බුදු පදවි පතා…
කුමාරයා, හැරදා ගියා…
මහමායා… (කම්පා නොවන්)
මහමායා… (කම්පා නොවන්)
කම්පා නොවන් මහමායා..
මහමායා… (කම්පා නොවන්)
මහමායා… (කම්පා නොවන්)
කම්පා නොවන් මහමායා..
මහමායා… (කම්පා නොවන්)
කම්පා නොවන් මහමායා..
රුදු සසර ගිනී
බුදු ඇසට පෙනී
ගිනි නිවන මෙනී
වැසි වසිනු වැනී
අඩුවක් වුනාදෝ ජීවිතේ
ඉසුරින් පිරී මේ මාළිගේ..
ගැටුමක් ඇතැයි සිතුනා සිතේ
හැරදා ගියේ ඇයි මාළිගේ
සදහම් අමා වැහි හෙළනා රඟේ…
නොසැලී බලන් මහාමායා…
සසරින් මිදී පුතු වඩිනා රගේ…
නොසැලී බලන් මහමායා…
මහාමායා (රුදු සසර ගිනී)
මාහාමයා (බුදු ඇසට පෙනී)
කම්පා නොවන් (ගිනි නිවන මෙනී)
මහමායා… (වැසි වසිනු වැනී)
මහාමායා (රුදු සසර ගිනී)
මාහාමයා (බුදු ඇසට පෙනී)
කම්පා නොවන් (ගිනි නිවන මෙනී)
මහමායා… (වැසි වසිනු වැනී)
සිද්ධාර්ථ කුමාරයා බුද්ධත්වයට පත් වෙලා ආසන්න වශයෙන් අවුරුදු දෙකකට පස්සෙයි කිඹුල්වත්පුරයට වැඩම කරන්නෙ. අපි සාහිත්‍යයේ කොතැනකවත් අහල නැති සුද්ධෝදන රජතුමාගෙ මේ මහමායා දේවිය ඇමතීම කියන්නෙ වෙනස්ම කතාවක් කියල මට හිතුන.
දෙමව්පියන් තමන්දගෙ දරුවන් කුඩා කාලෙ ඉඳල හදන්නෙ ගොඩක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන. මේ දරුව අනාගතයෙ ඉංජිනේරුවෙක්, වෛද්‍යවරයෙක් කරන්න, එහෙමත් නැත්තං සමහරවිට තමන්ගෙ ළමය තමන්ගෙ ව්‍යාපාරය ඉදිරියට ගෙනියයි කියල බලාපොරොත්තු තියාගෙන ඉන්න කොයිතරම් දෙමව්පියන් ඇත්ද?
සුද්ධෝදන රජතුමාට සිද්ධාර්ථ කුමාරයා ගැන තිබුනෙත් ඒ බලාපොරාත්තුවම තමයි. තැන් තැන්වල රාජධානි විදිහට කැඩිල තිබුන ඉන්දියා අර්ධද්වීපය එක්සේසත් කරල සක්විති රජකම ගනියි කියන බලාපොරොත්තුවෙන්, කිසිම දුකක් නොදී කිසිම අතුරු ආන්තරාවක් නොවෙන්න කරපු දේවල් ආයෙමත් අමුතුවෙන් කියන්න අවශ්‍ය නැහැ නේද?
ඒත්, සිද්ධාර්ථ කුමාරයාත් තමන්ගෙ අරමුණ වෙනුවෙන් සියල්ල හැරදාලා යන්න තීරණය කළා. මේ කියවෙන්නෙ, සුද්ධෝදන රජතුමා වගේම නූතන කාලයේ දෙමව්පියන් ගැන කියලයි මගේ හැඟීම. මේ ගීතයත් තමන්ගෙ අරමුණු වෙනුවෙන් දෙමව්පියන්ගෙ බලාපොරොත්තු පසෙකලා උඩුගං බලාගෙන යන්නෙක් ගැන වෙන්නට බැරිද?
කොයිතරම් බලාපොරොත්තු කඩ කරත්, කම්පා නොවෙන්නයි මහමායා දේවියගෙන් ඉල්ලා සිටීමම, දෙමව්පියන්ගේ කවදාවත් වෙනස් නොවෙන අසීමිත ආදරය නොවෙයිද? සමහරවිට ඔබත් තමන් හරි කියල හිතෙන පාරෙ යනව ඇති. දෙමව්පියන්ගෙ බලාපොරොත්තු කඩ කරනව ඇති. ගැටුම් ඇතිවෙනව ඇති. ඒත් මේ බැඳීම සසර ගමන ඉවරයක් වෙනකන් තියේවි.
