Categories
Uncategorized ඉසව් සිනමාව

විදූගේ කතාව.

ශමිලා නිමන්ති ප්‍රනාන්දුපහුගිය අඟහරුවාදා දවසේ කොළඹ රීගල් සිනමාශාලාවට යන්න සුදාරකට අවස්ථාවක් ලැබුනෙ අශෝක හඳග‍මගෙ නවතම අධ්‍යක්ෂණය වන “විදූ” චිත්‍රපටියේ මුහුරත් උළෙලට විශේෂ  දර්ශනයකට සහභාගී වෙන්න. චිත්‍රපටය නරකම නෑ. වැඩිහිටි තේමාවක් රැගත් ළමා චිත්‍රපටියක්!

චිත්‍රපටිය නිර්මාණය වෙලා තියෙන්නෙ ළමයෙක් කේන්ද්‍ර කරගෙන. තමන්ගෙ මවට, තමාගෙ අනන්‍යතාව තහවුරු කරන්න නොහැකි නිසා පාසල් යන්න නොහැකි වෙන මේ ළමය ඉගෙනගන්නෙ තමන්ගෙ ජීවන අත්දැකීම් වලින්. මෙතන පැහැදිලි බෙදීමක් පෙන්නුම් කෙරෙනව. ලංකාවෙ පාසල් යන සිසුන් තමන්ගෙ ජීවිතයට අත්දැකීම් එකතු කරගන්නෙ පොත පතින්, පාසල් නොයන ළමයෙක් ඉන්නවානම්, ඔහු ඉගෙනගන්නෙ ප්‍රායෝගිකව. මේ දෙකම එකතුවෙන තැනක් ලංකාවෙ ඇතුළෙ තියෙන්නෙ කොහෙද කියලත් හිතෙන තරම්.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=P1BGsn8glKI&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999&hl=en_GB&feature=player_embedded&fs=1]

එතකොට සිද්ධාන්ත සහ ප්‍රායෝගික අත්දැකීම් එකතුකරගැනීමේ උවමනාව තියෙන්න ඕනෙ තමන්ටමයි.

චිත්‍රපටිය බලන්න ගියේ, අශෝක හඳගම කියන නිර්මාණකරුවා පිළිබඳව ගොඩනගාගෙන තියෙන ආකල්ප ගොඩක් ඔළුවෙ තියාගෙන නිසා… චිත්‍රපටියෙන් ඒ ආකල්ප ඇතුළෙ හිටපු අශෝක හඳගම දකින්න ලැබුනෙ නැහැ. චිත්‍රපටිය කරේ අශෝක හඳගම කියල නාමිකව නොදැනගෙන හිටියානම්, චිත්‍රපටිය කරේ ‍අශෝක හඳගම නොවන වෙන ඕනෑම කෙනෙක් කියල හිතෙන තරමටම මේ චිත්‍රපටිය අශෝක හඳගමගෙ වෙනත් චිත්‍රපටි එකක් සසඳන්න බැහැ. එක අතකට මේක අශෝක හඳගමගෙ දක්ෂතාවක්. ලංකාවෙ බහුතර ප්‍රේක්ෂක පිරිසෙ ඉල්ලුම හඳුනාගෙන, ඉල්ලුම‍ට සරිලන සැපයුම සපයන්න ඔහු සමත්!

චිත්‍රපටිය ලංකාවෙ වාණිජ චිත්‍රපටි අතර සැසඳීමේදී බොහොම ඉදිරියෙන්. ඒක බොහොම සාර්ථක ලක්ෂණයක්. හැබැයි සමහර කැමරා රාමු වලට නළු නිළියන් අනුගත වෙන්නෙ නැහැ. චිත්‍රපටියෙ ෆැන්ටසිමය අවස්ථා නිර්මාණය කිරීමට උත්සාහ කරල තිබුනත්, ඒ තැන් නිරුත්සාහයෙන්ම නළු නිළියන්ගෙන් නිරූපනය වෙන්නෙ නැති ගතියක් චිත්‍රපටියෙ මුල භාගයේ තිබුනත්, ටිකෙන් ටික ඒ ගතිය නැතිවෙලා යනව.

චිත්‍රපටියෙ සංගිතය සහ තාක්ෂණය භාවිතය‍ ‍බොහොම හොඳින් කෙරිල තියෙනව. ඒ වගේම කතාව ‍නිදහසේ ගලාගෙන යනව. චිත්‍රපටියෙ රඟපෑමට සම්මානයක් දෙනවානම්, මම තෝරාගන්නෙ ළමා නිළියව. ඇගේ රඟපෑම වයසට හරියන්න, උපරිමයි වගේම ආකර්ශනීයයි! කොහොම නමුත් මේ සින්දුවත්, ඒ රූප රාමුවත් මට නම් ගැලපෙන්නෙ නැහැ. සින්දුව අහනවානම්, ඇස් ව‍හගෙන සින්දුව අහන එක රසවින්දනයට හොඳ වේවි.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=3pAW_qwTVSI&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999&hl=en_GB&feature=player_embedded&fs=1]

“විදූ” චිත්‍රපටිය ජුනි මාසයේ මැදදි CEL මණ්ඩලයේ සිනමා ශාලා වෙත පැමිණේවි. ‍ඒ කියන්නෙ අනිවාර්යයෙන්ම මේ චිත්‍රපටිය නරඹන්න. කතාව සරලව ගත්තොත්, ඉදිරි අනාගත අභියෝග වලට මුහුනදීමට ළමයි‍න්ගෙ අධ්‍යාපන ක්‍රමය හැඩගස්සවන්න අවශ්‍ය බව පෙන්වීමත් ඒ සඳහා කරන පෙළඹවීමක් ලෙසත් චිත්‍රපටිය හඳුන්වන්න පුලුවන්. ඒ වගේම ළමයින්ව පෙන්වලා, ඒ යටින් ගෙනියන වැඩිහිටියන්ගෙ මහෝඩි වැඩ ගැනත් හිතන්න ඔබව පොළඹවාවි. චිත්‍රපටිය සමහර සංකේත එළිපිටම, සෘජුවම පෙන්වනව. ඒ සංකේත බලන්න නම්, චිත්‍රපටිය නරඹන්නම වේවි.


විදූ චිත්‍රපටියේ නිල වෙබ් අඩවිය
පීර පීර මං හෙව්වා… මගේ ලෝකයට වීරයෙක් !!
Asoka Handagama is BACK with a ǝɔuǝɹǝɟɟıD.. !
විදූ : කෝ හඳයා? | Vidhu

මගේ ලෝකයට වීරයෙක් – Download MP3

Categories
ආදර සිතුවිලි ගීත

කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

උපදෙස්: ඉදිරියට කියවාගෙන යන්න කලින්, සින්දුව අනිවාර්යයෙන්ම රසවිඳල ඉන්න. ඊට පස්සෙ සැහැල්ලුවෙන් කියවාගෙන යන්න

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=1YudWDXULps&hl=en_US&fs=1&rel=0]

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

ලතා මඩුලු අත වනාවි, එපා අහක බලන්න…
ලතා මඩුලු අත වනාවි, එපා අහක බලන්න…
මා ගැන මතකය ගුලි කර, මහවැලියට දමන්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

ගායනය: අමරසිරි පීරිස්
පද රචනය: ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය: විශාරද ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා

සාමාන්‍යයෙන් සුදාරක සින්දුවක් ගැන බ්ලොග් සටහනක් නොලියාම ඇති තරම්. සුදාරක කවි/ගීත විචාරයට එතරම් දක්ෂ පුද්ගලයෙකු නොවුනත්, රූප පෙට්ටියේ සුපිරි(/සිහින)තරු පිළිබඳ දැන්වීමක් අතරමඟදි සිහිනතරුව‍ක‍ගේ හඬින් ඇහුන අමරසිරි පීරිස් ගායකයාගේ හඬින් ගායනා වෙන “හන්තානට පායන හද” ගීතයේ මුල් පද පේලි ඇහුන විගසින්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වුනා කිව්වොත් හරි. සාමාන්‍යයෙන් ගීතයේ මුල් පදයෙන්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වෙනවානම්, ඒ ගීතයේ තමන්ගෙ ජීවිතයට සම්බන්ධ දෙයක් කොහේහරි ඇති කියල මගේ හිත කියනව. එහෙම වෙන එක පැහැදිලි කරගන්න නම් අතුරු කතාවක් කියන්න වෙනව. සාමාන්‍යයෙන් පන්ති ඉවරවෙලා යැවෙන සරසවියේ සිංහල පොත් තියෙන උඩුමහලේ මම දැක්ක එක පොතක්. ඒ පොත එක පාරටම අතට ගත්තාට මම වැඩිය කියෙව්වේත් නැහැ. කොහොම හරි මේ පොත මට ආපහු තිබුන තැනින් තියන්න හිතුනෙම නැහැ. අන්තිමේ පොත අරගෙන කියවලා බලද්දි, මට තේරෙනව මේකෙ සමහර තැන් මගේ ජීවිතයත් එක්ක සසඳන්න පුලුවනි කියල. ඒක හරි පුදුමාකාර කතාවක්! ඒ කියන්නෙ, විශ්වාස කරනවනම් විශ්වාස කරන්න. නැතිනම් නිකන් ඉන්න!

හරි, ආයෙත් මාතෘකාවට එමුකො. මේ ගීතයේ පළමු ‍පේලියෙන්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වුනාට පස්සෙ, අන්ත‍ර්ජාල පිහිටෙන් සින්දුව හොයාගත්ත. මුළු සින්දුවම, සින්දුවේ ආකාරයෙන් නොවුනාට සීයට සීයේ ප්‍රතිශතයෙන්ම ජීවිතානුබද්ධයි. ඒකයි සීරියස්ම කතාව.

ගීතයෙන් කි‍යවෙන්නෙ හරිම සරල කාරණයක්. ගීතය ගායනා කරන්නා පෙම්වතා නම්, අපිට ඉතිරි ටික සැහැල්ලුවෙන් ආදේශ කරගන්න පුලුවනි. මේ ගීතය පෙම්වතා කියන්නෙ, උසස් පෙළ හොඳින් සමත්වෙලා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයට යන්න සමත්වුන තමන්ගෙ පෙම්වතියට. හන්තාන තියෙන්නෙ පේරාදෙණිය සරසවිය ආසන්නයේ නෙව. ඉතින් මෙතන හන්තාන කිව්වත්, හන්තාන කියන ‍එකෙන් අදහස් කරන්නෙ පේරාදෙණිය සරසවියමයි.

හන්තානට පායන හ‍‍ඳේ ලස්සන පෙම්වතාට බලන්න බැරිවෙන්නෙ පෙම්වතාට උසස් පෙළ සමත්වෙන්න බැරි ‍වීම හේතුවෙන් පේරාදෙණිය සරසවියට එන්නට නොහැකිවීම හේතුවෙනුයි. සමහරවිට අපිට මෙහෙම හිතන්නත් පුලුවනි උසස් පෙළ කෙසේවෙතත්, ඔහුට පේරාදෙණියට එන්න නම් කිසිම හැකියාවක් නැහැ. පේරාදෙණිය කියන්නෙ, පේරාදෙණිය සරසවියට.

සරසවි ජීවිතය හරිම සුන්දරයි, හරියට සිනිඳුවට කඩාගෙන වැටෙන වැස්සක් වගේ. ඒ වගේම සරසවි ජීවිතයෙ කටුක දේ ‍නැත්තෙම නැහැ. මේ කතාව ගීතයෙ හරි අපූරුවට ව්‍යංගයෙන් කියල තියෙනවා කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ.

අඳුරෙන් සරසවියෙ කටුක ජීවිතය නියෝජනය කෙරෙනවා නම්, වැස්සෙන් සුන්දර සරසවි ජීවිතය නියෝජනය කරනවා වෙන්න පුලුවනි.

ඉතින්, මේ ජීවිතයෙදි තමන් ළඟින්ම තමන්ට දුක සැප බෙදාගෙන ඉන්න කෙනෙක් ළඟ ඉන්නව නම්, ඒක ගොඩක් වටිනව. ඉතින් ‍ඒකයි පෙම්වතා කියන්නෙ…

අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

දුරස්ථ ආදරයකදි, දෙන්නට දෙන්න නොපෙනෙන එක අර්බුදකාරී අවස්ථාවක ලොකු ගැටලු මතුකරන තැනක්. කොහොමනමුත් තමන් ආදරය කරන කෙනෙක් දුර හිටියත්… සමහර වෙලාවට දුකෙන් ඉන්න වෙලාවට ආරක්ෂාව රැකවරණය ඒ දුර ඉන්න කෙනාගෙන් ලබාගැනීමට හරි අසීරු දෙයක්. ඒ කියන්නෙ, ප්‍රායෝගික නැති කාරණයක්. ඒකයි පෙම්වතා කියන්නෙ,

කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

ඒ මුලින් ඇතිවෙන රාගයෙන් තොර ආදරය. ළඟදි හොයාගත්ත වචනයක් වන ප්ලේටොනික ආදරය. එතනින් එහාට යන ඊළඟ තැන… රාගයත් එක්ක එකතු වුන ආදරය. මහවැස්සෙ තනියම ‍නොයා අලුත් පෙම්වතාගෙ ආරක්ෂාව යටතෙ ය‍‍නකොට, දෙන්නටම තනිවෙන්න තැන් ලැබේවි. ඒ අවස්ථාව මඟඅරින්න එපා, මගෙන් නොලැබෙන දේ ලැබෙනවා නම්… මා ගැන මතකය හිතෙන් අමතක කරල දාන්න. අලුත් ජීවිතයක් ආරම්භ කරන්න… දුක්විඳිනවාට වඩා සතුටට, නිවීමට පත්වෙන්න. ඒකයි වැදගත්. කාලය නමැති මහවැලි ගඟ මාවත් ඇදගෙන ගහගෙන යාවි.