ඉතින්, කොහොමද?
කාලෙකට පසුව හෝ හදිසියේ හමු වූ කෙනෙකුගෙන් අහන බොහොම සාමාන්‍ය ප්‍රශ්නයක් ඒ. බොහෝ දෙනෙක් මොනවගේ කරදර තිබුනත් හිනාවෙලා “මම හොඳින්” කියල උත්තරේ දෙන නිසා, මමත් එහෙම හිතාගන්නම්. 🙂
ඉතින්, මාත් හොඳින්. 🙂
මේ දවස්වල අමතර වැඩ කරන්නේ නම් නැති තරම්. විභාග කටයුතු වල හිරවෙලා. ඇත්තටම කිව්වොත්, ඉස්කෝලෙ ගිහින් ඉගෙනගත්තාටත් වඩා ඉගෙනගන්නෙ මේ කාලෙ. ඉතින් බොහොම කාර්ය බහුලයි. කාර්ය බහුල නැති වෙලාවට හිතේ මහන්සිය නැති කරගන්න DotA 2 සෙල්ලම් කරනවා. වෙලාවක හිතුන බ්ලොග් එකට DotA 2 ගැන ලිව්වොත් හොඳයි කියල. ටිකෙන් ටික හිත නිදහස් වේගෙන එන නිසා සහ ලිවීම අතනොහැර සිටීමට අවශ්‍ය නිසා ආයෙ ආයෙත් බ්ලොග් ලිපි ටික ටික හෝ ලියන්න හිතාගෙන ඉන්නවා. බ්ලොග් ලිවීම නොලියා සිටි කාලයේ සෑහෙන්න වෙනස් වීම් ගොඩක් සිදුවුනා. ඔව්, උසස් පෙළත් ලිව්වා. 🙂 උපාධියේ පළවෙනි අවුරුද්දත් දැන් සම්පූර්ණයි. ඉතින් සුදාරක දැන් ලොකු ළමයෙක්. ගිය මාසෙට වයස අවුරුදු විස්සක්ම සම්පූර්ණ වුනා. 🙂
ඉතින් නැවතිලා තිබුන ලිවිල්ල ආයෙත් පටන්ගන්නෙ අහම්බෙන් ලියවුන කවියකින්. සෑහෙන්න කලකින් ලියන නිසා මටවත් ඒ ලිවිල්ලෙ මෙලෝ රහක් දැනුනෙ නෑ. ඒත් හිස් තැන් තියනවාට වඩා හොඳයි ලියා පුරවන එක. ඉතින්, හිතෙන දේ කියන එක මම හිතන්නෙ අපි කාටත් හොඳයි, 🙂
—
“මූට අපි ඉගැන්නුවා
හොඳටෝම වැඩි!”
අම්ම කිව්වා දවසක්,
නිදහස ඕනෑය කියනකොට.
“ඉගෙනගත් අයට,
නිදහසක් ඕනෑමය”
රූපවාහිනිය දවසක්,
අම්මාට කිව්වා.
ඉතින්…
නිදහස හොයාගෙන,
ඇවිදගෙන යනකොට,
දුටුවා…
ලෙඩෙක්, මළ මිනියක්, පැවිද්දෙක්.
හොඳටෝම බීලා,
නරක්වුන වකුගඩුව,
වෙනුවට තව එකක්,
ගන්න දෙනවද සල්ලි?
ගෙයින් එළි බහිනකොට,
තාත්තාගෙන් ඉල්ලාගත් සල්ලි.
දුන්නෙ ඒ ලෙඩාට,
ලෙඩෙන් නිදහස් වේවි සිතමින්.
ආදරෙන් පැරදී,
ගෙලේ වැල ලා ගත්,
තවම සා.පෙළ කර නොමැති,
තරුණ මළ සිරුරකි ඒ…
මරණයට ගෞරවය,
දෙන්න එන පිරිසට,
කන්න දෙන්නට බැරිය,
අතේ සතයක් නැතිව.
“ඉතින් මයෙ රත්තරන් පුතේ,
දෙනවාද කීයක් හරි?”
මටත් මගෙ අතීතය,
මොහොතකට මතක් වී,
රුවැති ඒ යුවතියට,
ගෞරවය වනු පිණිස,
අත වූ ඉතිරි මුදලින්
දුනිමි සුළු කොටසක්.
ශාසනේ නම් පිරිහිලා හොඳටම,
අපිත් බණ දෙසුවට,
වුනේ නෑ කිසි වැඩක්.
සාද මොහොතකදී,
ටිකක් නම් බිව්වාට,
කමක් නෑ නොවෙද?
ඒත් මුන් බොනවනේ….
ගොඩ ගොඩ?
ඊයේ රෑ සාදයේ,
හොඳටෝම බීලා,
අද දවල් දානය,
ගෙනාවේ නෑ උපාසක.
හරි වැඩක් නේ පුතේ,
බැංකුවේ ATM එකත්,
දැං කරන්නේ නෑ වැඩ.
ඉතින් පොඩි ණයක්,
ගන්න මට බැරි වෙයිද?
…
බොහෝ පිං ඔය පුතාට,
ඔය පුතා පිංවන්තයි,
හරිම පිං පාටයි මුහුනත්,
එනවද ඒ පැත්තෙ වෙලාවක?
නිදහස හොයාගෙන,
ඇවිදින්න තව තිබුණත්,
දැං නං හොඳටම හෙම්බත්….
—