Categories
කාලීන

අපි වරද්දගන්න තැන.

රජයේ විශ්වවිද්‍යාල වලට යන හැමෝම රැග් කරන අය නෙවෙයි. ඒ වගේම ප්‍රයිවෙට් කැම්පස් යන හැමෝමත් මෝඩයෝ නෙවෙයි. උසස් පෙළ පාස් වුනා කියල ඌ මේ ලොකෙ ඉන්න ලොකුම බුද්ධිමතත් නෙවෙයි. උසස් පෙළ ෆේල් වුනා කියන්නෙ ඌ මේ ලෝකෙ වැඩ බැරි හරකෙකුත් නෙවෙයි. පොලීසියේ ඉන්න හැම එකාම පගා ගන්න උනුත් නෙවෙයි.

හැබැයි අපි මේ වෙනකොට හැම එකාවම ජෙනරලයිස් කරගෙන. දෙගොලෝලො දෙපැත්තට වෙලා ගහගන්න වෙලාවෙ බදු වැඩිවෙලා, කැලෑ වල ගස් කපලා, උෂ්ණත්වය අංශක 40ට නැගලා.

මේ වෙනකොට ජනාධිපතිතුමාට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ වෙලා තියෙන්නෙ රටට කෙලවෙලා ගියත් තමන්ගෙ බලය පක්ෂයේ තහවුරු කරගන්න එක. හිටපු ජනාධිපතිට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ මෛත්‍රීට කෙලවන එක. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍ර්‍රීලට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ මහින්දට ආරක්ෂාව සලසන එක. ජවිපෙට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ දිවයින පත්තරේට කොහොමහරි කෙලවන එක. රනිල්ට තියෙන ප්‍රශ්නෙ කොහොමහරි තව අවුරුදු තුනක් ෂේප් එකේ ආණ්ඩුවත් රැකගෙන, ඊළඟ ඡන්දෙන් ආයෙ එජාපය දිනවගන්න.

රටේ ජනතාව රටටම පොදු ප්‍රශ්න ගැන කතා කර කර වෙලාව නාස්ති කර කර ඉන්න අතරෙ, රටේ ප්‍රශ්න ගැන හිතන්න ඕනෙ එවුන් තමන්ගෙ බලය රැකගන්න එකට තියෙන බලපෑම් ගැන හිත හිත වෙලාව නාස්ති කරනවා.

මේක වෙන්න ඕනෙ අනිත් පැත්තට නේද?

Categories
පොත්

චයිනමන් – ප්‍රදීප් මැතිව්ගේ ක්‍රිකට් ප්‍රවාදය

chinamn

සිංහල පොතක් කියවපු කාලයක් මතක නෑ. මතකෙ තියෙන අන්තිම පොතත් කුරුළු හදවත. පොතක් පිළිබඳ රෙකමදාරු අහන අහන තැන නිතරම කියවුන පොතක් තමයි ෂෙහාන් කරුණාතිලකගේ චයිනමන්. පොත ලියැවිලා තිබුනේ ක්‍රිකට් ගැන කියල දැනගන්න ලැබුනත් මගේ ක්‍රිකට් දැනුම මදිකම නිසා පොතේ නමයි ක්‍රිකට් ගැහිල්ලයි අතර සම්බන්ධය ගලපගන්න බැරුවයි හිටියේ.

ඔය අතරෙ තමයි අහන්න ලැබුනෙ පොත සිංහලට පරිවර්තනය වෙලා කියල. පොත පරිවර්තනය කරන්නේ මම කැමතිම සිංහල සිංදුවක පද රචක. කැමතිම සිංදුව තමයි “ඇරඹුමම කඳුලක් වෙලා“. පද රචක තමයි දිලීප අබේසේකර. මේ සටහන පොත පිළිබඳ විචාරයක් නෙවෙයි. හැඳින්වීමක් වගේ එකක්. පොත ගැන දැනටමත් බොහෝ ලිපි අන්තර්ජාලයේ ඇති නිසා මම මුහුන දෙන පළවෙනි ගැටලුව තමයි පොත ගැන මට අලුතෙන් මොනවද ලියන්න තියෙන්නේ කියන එක.

මුලින්ම කියන්න ඕනෙ පොතේ අකුරු පොඩියි. ඒක සමහර වෙලාවට රසවත් කියවීමකට ලොකු බාධාවක් කියලත් හිතෙනවා. ඒක නිසා වෙන්න ඇති මට තවමත් පොත කියවලා ඉවරයක් කරන්න බැරි වුනෙත්. 😛 අකුරු පොඩි වුනත් කතාව නම් රසවත් කියල තේරුනේ කතාවෙ මුල් අර්ධය කියෙව්වාම. ඒත් මුලින් රහට දැනෙන, ඒත් පොතේ මැද හරියක් වෙද්දි මෙලෝ රහක් නැති වෙන සිංහල පොත් කියවලා හොඳ පළපුරුද්දක් තියෙන නිසා මේක කොහොමවෙයිද කියලා කියන්න බෑ දැන්ම.

ඒත් එක අතකට පොත අරන් තියෙන සම්මාන ගොඩ බැලුවමනම් එහෙම අපේක්ෂා භංගත්වයට පත්වෙන්න ලැබෙයි කියලා හිතන්නත් බෑ තමයි. ලංකාවෙ ඉංග්‍රීසි පොතකට ලැබෙන ලොකුම සම්මානෙ, ඒ කියන්නෙ ග්‍රේෂන් සම්මානය ලැබෙන්න නම් එක්කො ඒ වෙනකොට සම්මානෙ දෙන්න වෙන පොතක් තිබිල නෑ. එහෙම නැතිනම් මේක තමයි සිරාම පොත. ඒත් කියවපු ටිකේ දැනුන රහ අනුව නම් මම වුනත් ඒ සම්මාන මණ්ඩලේ හිටියනම් ඉතිරි ටික නොකියවාම සම්මානෙට නිර්දේශ කරන්න තිබුනා.

ඔරිජිනල් පොතේ හිමිකාරයා ෂෙහාන් කරුණාතිලකනම් මට අලුත්. ඒ වගේම ඔනෙම පරිවර්තනයකදී ලිඛිත භාෂාවට එහා දේවලුත් පරිවර්තනය වෙනවා. පොතේ මුල් භාෂාවට අදාළ සංස්කෘතිය පරිවර්තන භාෂාවත් එක්ක ගැලපෙන්නෙ නැත්තන් පරිවර්තන කෘතියක් කියවල ආතල් එකක් ගන්න අමාරුයි. ඒත් කතාව ලංකාව වටේ ලියවුන එකක් නිසත්, ක්‍රිකට් කියන්නෙ ලංකාවෙ මිනිස්සුන්ගෙ ඇඟේ තියෙන දෙයක් (වෙන මැච් නොබැලුවත් අඩුගානෙ ලංකාව තේරෙන ෆයිනල් හරි බලන) නිසත් ඉංග්‍රීසියෙන් සිංහලට කතාව පරිවර්තනය වෙද්දි, මේක පරිවර්තනයක් ය කියල හිතාගන්නවත් බැරිතරම් පරිවර්තනය නැවුම්. එහෙනම් ඉතින් ඒකෙ ගෞරවය දිලීප අබේසේකරට දෙන්න ඕනෙ.

පොත තවම කියවලා ඉවර නෑ. මොකද කියන්නෙ? ඉතිරි ටිකත් කියවන්නද? එපාද? 😛

පසු ලිවීම:
පොත අරගන්න හිතනවානම් ටකස් එකෙන් ගෙදරට ගෙන්නගන්නත් පුලුවනි. 😉

…..

ගිහින් එන්නම්. සෙස්ස පස්සට. 🙂