අපේ නවය වසරේ මල්ලී කෙනෙක් එයාගේ සිංහල පොත (මුද්‍රිත) ගෙනල්ලා මට කවියක් පෙන්නලා කිව්වා තේරුම කියලා දෙන්න කියලා පඬියා වගේ පොත අතට ගත්තාට මොකද තේරුම නම් හිතාගන්න බැරිවුනා. හැබැයි මට පුදුම හිතුනා ඇයි මේ වගේ බැරෑරුම් කවියක් 9ශ්‍රේණිය වගේ සාපේක්ෂව පොඩි පන්තියකට දීලා තියෙන්නේ කියලා. කොහොමහරි මෙන්න මේකයි කවිය,
මියගිය කොළ හා දොඩමින් තරුවක්
සිටියයි, මහ රෑ යාමේ,
හමන සුළඟ පමණයි, ඒ මොහොතේ
මගෙ තනියට හිටියේ
නුපුරුදු අසරණකමින් පෙළෙමින්
හවුල්වෙන්න හැදුවෙමි ඒ දෙබසට
එවිට තරුව හදිසියේ ම අහසින්
මහ පොළොවට බැස්සයි, හනි හනිකට
මිය ගිය කොළ අතරෙහි මා සැමතැන
සෙවුමුත් බැරිවිය, සොයා ගන්නට එය
කවදාවත් එය හමුවූයේ නැත
(ෂුබොයි ෂිගෙජි – ජපානය)
(පරිවර්තයනය – සිසිර රාත්‍රිය – ජිනදාස දනන්සූරිය)
මේ කවිය කියෙව්වාම ඔබට හිතෙන්නේ මොකක්ද? මේ කවියේ අදහස මොකක්ද කියලා ඔබ දන්නවානම් ප්‍රතිචාරයක් (Comment) විදිහට සටහන් කරන්න.