Categories
ජීවිතේ

ඔහේ ගලාගෙන යන ජීවිතය.

ජීවිතය කම්මැලිම කම්මැලි වෙලා දැන් හුඟක් දවස්. තේරුමක් නැති මාවත් ඔස්සේ තේරුමක් නැතිව ඇවිදිනකොට මුලින් පුදුම නිදහසක් දැනුනත් දැන් ඒකත් එපා වෙලා. හිතේ ගොඩක් දේවල් තිබුනත් ක්‍රියාවට නගන්න බැරි තරම් ඇඟ පත තෙහෙට්ටු කරන්න මේ තේරුමක් නැති ඇවිදිල්ල හේතු වෙන්න ඇති.

ඒත් මම ජීවතුන් අතර.

ජීවතුන් අතර අජීවීව සිටීමම තරම් නාස්තියක් වෙන කොහේද? උදේට හිරු නැගලත් පැය ගාණකට පස්සෙ නැගිටින මේ ජීවිතේ මීට වඩා වටිනාකමක් තියෙන කෙනෙක් වෙනුවෙන් පූජා කරන්න පුලුවන්නම් කොච්චර වටිනවාද? මීට අවුරුදු ගාණකට කලින් මගේ ලේ සහෝදරයෙක් යුද්ධයෙන් මා ආරක්ෂා කරන්නට මිය ගියේ මෙහෙම ජීවිතය නාස්ති කරන්නද?

පෙරදින රෑ සුරඟනක් සිහිනයෙන් පැමිණ අනාගතය පෙන්වා ගමන් කරන්නයි පැවසුවා. ඇයත්, ඒ මොහොතට පෙර ගතවූ සෑම තත්පරයක වූ සතුට-දුක මිශ්‍ර අතීතය අමතක කර කාලයේ ගමන් කරන්නැයිද, තම ජීවිතයට වටිනාකමක් දෙනු නොහැකිනම් අනෙකෙකුට වටිනාකමක් ලබාදෙන්නට වෙහෙසන්නයි පවසමින් ඈ නිහඬ වුනා.

නමුත් සිදුවූයේ අතීතයට එක් වූ සුරඟනද ආවර්ජනය කරමින් මා තවම නතර වී සිටීමයි.

ඉතින් මා තවදුරටත් නතර වී නොසිට යා යුතු නොවෙද අරුතක් සොයමින් අලුත්?

තෙවන ලොවක ඉපදීමට තරම් අන් වාසනාවක් නැතැයි මම සිතමි. මෙහි වෙනස් කිරීමට තරම්, ඉගෙනීමට තරම් කිසිවක් ලොව අන් තැනක නැතැයි සිතමි. මා පමණක් නොව අන් බොහෝ දෙනා නොයෙක් මාවත් තුළ ඔහේ ඇවිදියි… නිවැරදි පාර සොයා ඔවුන්ට පවසනු පිණිස මා සාදා ගත යුතු ය පියාපත්.

ඉතින් මේ මා පියාපත් සදනු එළඹෙන පළමු දිනයයි.

Categories
ජීවිතේ

ස්ලිට් එකේ කතා


සුදාරකට පොඩි කාලෙ ඉඳල ඕනෙ වෙලා තිබුණා කැම්පස් එකකට යන්න. ඒ කියන්නෙ කැම්පස් වටපිටාවක ඉගෙනගන්න. මේ කාරණේ නිසා වෙන්න ඇති සුදාරක උසස් පෙළ පටන්ගත්ත ගමන් “කැම්පස් වන්දනා කිරීමේ ගාථාව” ලියන්නේ. කොහොම වුනත් සුදාරකට රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයකට නම් යන්න ලැබෙන්නෙ නෑ, බාහිර උපාධියක දෙවෙනි අවුරුද්දෙ හිටියත්.

සුදාරක යන්නෙ ස්ලිට් එකට. ඒ, කලින් කිව්ව වගේ කැම්පස් වටපිටාවක ඉගෙනගන්න ඕනෑකම තිබුන නිසා. ඉතින් පසුගිය නොවැම්බර් 19වෙනිදා සුදාරක ස්ලිට් එකේ ජීවිතේ පටන්ගත්තා.

කතා ලියන්න තරම් සුදාරක ස්ලිට් එකට අලුත් වැඩියි. තාම සතියයි. තාම ඉන්නෙ නම්නීකරණ පියවරේ දේශන වල. ස්ලිට් එකේ දේශණ වල තත්වය ඉහළයි සහ දේශණ කරන ආචාර්යවරු නව උපක්‍රම භාවිතා කරන්නට බොහෝ පෙළඹීමක් දකින්න පුලුවන්. කොහොමහරි තාම ඉස්කෝලෙ පුරුද්දට ආචාර්යවරු දැක්කම ආයුබෝවන් කියන්න හිතෙනවා. 🙂

නම්නීකරණ වැඩසටහනේ ගණිතය පිළිබඳ දේශණ කරන්නේ බොහොම සැර ආචාර්යවරියක්. උසස් පෙළට ගණිතය කරපු අයට බනින හැටි නම් අහගෙන ඉන්න අමාරුයි. 😛 ඒ වගේම රාජකීය විද්‍යාලයෙන් ඉගෙනගත්තු අයවත් පෙන්නන්න බෑ. ඒකට හේතුව නම් තවම දන්නෙ නෑ. ඒත් දේශණ සහ ඉගැන්වීම් බොහොම හොඳයි. ශිෂ්‍යයෝ ශිෂ්‍යාවෝ නම් මැඩම්ට කැමති වැඩිපුර රාජකීය විද්‍යාලයට බනින නිසා වෙන්න ඇති. කොහොමහරි දේශණ වල ඉඳිද්දී සහ ස්ලිට් එක ඇතුළෙ ඇවිදිද්දී නම් 3 Idiots චිත්‍රපටිය නිතරම මතක් වෙනවා. 😛 (විශේෂයෙන්ම වීඩියෝවේ 0:07)

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=Hy3rPcoC2vA]

ස්ලිට් එකේ නවක වදය නම් නැහැ. මම ස්ලිට් එකට එනවා කියල දැනගත්ත වෙලාවේ ඉඳල කට්ටියගෙන උපදෙස් ලැබුනෙ ස්ලිට් එකට දේශපාලනේ නම් ගේන්න එපා කියල. කොහොමවුනත් අපි හැමෝටම පුද්ගලිකව දේශපාලනයක් තියෙනවා වුනත් (ලංකාවේ) කැම්පස් ඇතුළෙ කණ්ඩායම් හදාගෙන දේශපාලනය කිරීම, කරන ආකාරය පිළිබඳව මගේත් එච්චර කැමැත්තක් නැහැ.

ස්ලිට් එකත් ප්‍රාථමික වශයෙන් අනෙක් හැම විශ්ව විද්‍යාලයක් වගේම තමයි. ශිෂ්‍ය සංගමයකුත් තියෙනවා. ඒ වගේම පොඩි සම්ප්‍රදායන් කිහිපයකුත් තියෙනවා වගෙයි පේනේනෙ… අලුත් සිසුන්ට නම් ඉංග්‍රීසි පිළිබඳව නම් පොඩි ගැටලුවක් තියෙනවා වගේ. මම ඒ අයත් එක්ක සිංහලෙන් කතා කරනකොට ඒ අයට සෑහෙන්න අවුල්. (තාම)

ප.ලි: ඒ අස්සෙ ගෑනු ළමයෙක් මට බයවෙලා මම එයාට කැමතියි (වගේ පෙන්නපු) නිසා. කොහොමවුනත් මගේ අදහස නම් ඉගෙනගන්න තැනින් නම් ඒ වගේ මුකුත් සම්බන්ධයක් නොතියාගන්න. නැත්තන් මට ඕකෙ ඉන්න හම්බවෙන්නෙ නෑ. මම මේ කල්පනා කරන්නෙ අර ගෑනු ළමයව ෂේප් කරගන්නෙ කොහොමද කියල. Any Tips? මම බැලුවෙ ආයෙ කතා නොකර ඉන්න. 😀