මාතෘකාවක් විදිහට මඳ විරාමයක් කිව්වාට මේ ගත්ත විරාමය නම් හොඳටම දිග වැඩියි කියල හිතෙන්නෙ. මාස දෙකකට ආසන්න කාලයක් ගත්තු මේ විවේකයට විරාමක් තියල ආයෙත් වැඩට බහින්නයි සූදානම. ජීවිතේ මොනතරම් කාර්යබහුලකම් තිබ්බත් බ්ලොග් එක අතඅරින්න බැරි හේතු ගොඩක් තියෙනව. හිතට එන එක එක අදහස් කන්දරාව හිතෙන් පිටකරල නිදහස් කරගන්න තියෙන තැන බ්ලොග් එක නිසා මේක මගේ හිතේ Recycle Bin එක වගේ තමයි. ඒකත් මරු!
ව්යාපෘති, විභාග ආදී එකී නොකී මෙකී දහසක් වැඩ එකතුකරගෙන ජීවිතේ ගෙනියනකොට කොච්චර ආතති ආවත් අන්තිමේ ගානක් දෙකක් හදල, ව්යාපෘතියක් දෙකක් රැස්වීමක් ඉවරකරාම හිතෙන දැනෙන සහනය කියල නිම කරන්න බැරි තරම්. මුකුත් නොකර ඉන්නවට වඩා වැඩ ටිකක් බදාගෙන කරනකොට වෙලාව යනව තේරෙන්නෙත් නැති තරම්. ඒ අතරතුරේ ආදරෙත් ගඟක් වගේ ගලාගෙන යනව.
උදේ පාන්දර බස් එකට නැග්ගට පස්සෙ හිතට එන එක එක අදහස් කන්දරාව ආයෙත් බස් එකෙන් බහිනවාත් එක්කම හිතෙනුත් බැහැල ගිහිල්ල. මම තාමත් කියන්නෙ අදහස් වල උල්පත බස් එක කියල. දැන් වැඩිය බස් එකේ යන නින්දකුත් නැහැ. ඇහැත් ඇරගෙන ජනේලයෙන් එහා බලාගෙන යනකොට ඔළුවට එන අදහස් කන්දරාව ඒ වෙලාවෙම මොකේ හරි ලියන්න පුලුවන්කමක් තිබ්බනං මෙලහකට පොත් දහයක් පහලොවක් ගහල ඉවරයි. ඒත් ඉතින් ඒකත් නිකන් කරන්න පුලුවන් වැඩක්යැ. හිතට එන අදහස් කළමනාකරණය කරගන්නත් ඕනේ.
ඉදිරි මාස කිහිපය ඇතුළත අපේ වැඩ ටික ටික එළියට ඒවි. එලියට දැම්මාම කියන්නංකො. බ්ලොග් අඩවිය පරණ පුරුදු http://blog.sudaraka.com ඇතුළටම රිංගුව. වර්ඩ්ප්රෙස් ඇතුළෙම හිටවලා තියෙන නිසා අතිරේක කරදරේකුත් නැහැ. ලියන්නනං ගොඩක් දේවල් තියෙනව. ඒත් ලියන්න ඕනෙ කරන මූඩ් එක තමයි නැත්තෙ.
ලියන්න මූඩ් එක එනකන්…
සුබ අනාගතයක්! 😀