හිතට වද දෙන දැවෙන ප්‍රශ්නය…

Maths karala engineering karanna Peradeniya university ekata yanna.

ethakota Arts saha Engineering deka windinna awakashayak lebewi.

සුදා
දැන් කරන එකම කරගෙන යන්න කියලා තමයි මම කියන්නේ. ගණිතයත් එච්චරම අමාරු දෙයක් නෙමෙයිනේ. පස්සේ කලාව පැත්තෙන් හැකියාවන් දියුණු කරගන්න. එතකොට තාක්ෂණයයි කලාවයි දෙකම එකතු වෙනවා. එකක් කරනවට වැඩිය වටින්නේ ඒක.

අනිත් එක පාසැලින් කරන දේත් එච්චර වැඩි දියුණු නෑ. ඒ දේවල් පස්සේ අල්ල ගන්න පුලුවන්.

ජනමාධ්‍යකරණය ගැන මගේ අදහස මේක. අපේ රටේ ජනමාධ්‍යකරුවො විවිධ වර්ග වලින් ඉන්නවා. හැබැයි මොන වර්ගයේ වුනත් ගොට්ට අල්ලන්නේ නැතුව ඉහළට යන එක බොහොම අමාරුයි. අවංක ජනමාධ්‍යකරුවන්ට අත්වෙන්නේ වෙනමම ඉරණමක්. මම දන්න මගේ යාළුවෙක් ඉන්නවා. මිනිහා පේරාදෙණිය විද්‍යා පීඨයෙන් හොඳ උපාධියක් ලබපු කෙනෙක්. ආසාවට ජනමාධ්‍යකරණයට ඇවිත් දැන් පසුතැවෙනවා ඒක හිතපු තරම් නිදහස් රස්සාවක් නෙමෙයි කියලා. මට වැඩිය ගොඩක් අත්දැකීම් මිනිහට තියෙන නිසා මමනම් අවවාද කරන්නේ දැන් කරගෙන යන එක කරන්න.

කොහොමත් ඉදිරියෙදී ජනමාධ්‍යකරණය කියන දේ ඒකටම වෙන්වුන රස්සාවක් නෙමෙයි. ජනමාධ්‍යකරණය සාමාන්‍ය මිනිසුන් අතරින්ම එළියට එයි.

එක විද්‍යාවක් විතරක් හදාරනවට වැඩිය පුලුවන් තරම් දේ ගැන දැනගෙන ඉන්න එක හොඳයි.

මල්ලි
මේ ප්‍රශ්නේට මමත් කාලයකට මුහුන දුන්නා . . . මට වැටහීමක් තිබුනේ නෑ කොයි එකද හොඳ කියල හිතන්න . . . ඒ දවස්වල බැංකුවක වැඩ කරන කෙනෙකුට හොඳ පිලිගැනීමක් තියෙනවා වගේ දැකපු නිසා මම කොමර්ස් කලා . . . ලව් සීන් හින්දා එග්සෑම් අනා ගත්තා . . . පස්සේ කාලෙක පෙර පිනක් තිබිලා මැත්ස් කරපු අයගේ ෆීල්ඩ් එකක් වූ ඉංජියරින්ග් වලම වෙන කොටසකට එන්න ලැබුනා . . . ඒකෙන් ලොකු පඩියකුත් ලැබෙනවා . . . ආර්ථික ප්‍රශ්න නැතිනිසාම කැමැත්තක් තියෙනවානම් නිර්මාන කරන්න තරම් මානසික නිදහසක් තියෙනවා . .

මේ ෆීල්ඩ් එකේ තවදුරට ඉගෙනීම කරගෙන යද්දි මැත්ස් නැති අඩුව හොඳටම දැනෙනවා . . .

ඒක නිසා ෆේල් වෙන්න හරි මැත්ස් කරන්න කියල තමයි මට නම් කියන්න තියෙන්නේ . . . මැත්ස් කරල ෆේල් උනත් වෙන වෙන ඔප්ෂන් ගොඩක් තියෙනව මැත්ස් වලටම සම්බන්ධ ලොකු ගානක් අනාගතයේදී හම්බුකරන්න පුලුවන් රැකියා කරන්න ඉඩ සලසා දෙන අවස්ථා . .

සුදාරක,
කාල වේලා ප්‍රශ්නයක් නිසා කමෙන්ට්ස් දැම්මේම නෑ පහුගිය කාලේම. ඒත් මේ වෙලාවේ, වෙලාව ගැන නොසිත් යමක් කියන්න ඕනෙ කියල හිතුනා.
පුතේ, මේ සටහනේ ඔබ කියනා කරුණු-කාරණාත්, හිතවත්තුන් දක්වා ඇති ප්‍රතිචාරත් බොහෝ දුරට යථාර්ය පැහැදිලි කරනවා. ගණිතය හෝ විද්‍යාව තෝරා ගන්නා බොහෝ දෙනෙක් (විශේෂයෙන් ගණිතය) වසරක් පමණ යද්දී, නැත්නම් විභාගයෙන් පසුව, බොහෝ විට ප්‍රතිඵල ආ විට තමන් ගත් තීරණය ගැන පසුතැවෙනවා. ඊ ළඟට අර කිහිප දෙනෙක් සටහන් කරල තිබුණා වගේ ‘ෆේල් වුනත් කමක් නෑ විද්‍යාව කරල‘ (…ඉතිං පුතේ නම්බුවක්නේ ෆේල් වුනත් විද්‍යාවෙන් විභාගෙ කොරලා….-ඔබ සටහන් කළ ගීතයේත් තියෙන්නේ) කියල හිත හදා ගන්නවා. මේක ආත්ම වංචාවක් වගේ පෙනුනත් ඇත්තකුත් තියෙනවා. ගණිතය කරල හොඳින් සමත් නූනත් (සරසවි යාමට තරමින්) තවත් පැති කිහිපයක්ම තියෙනවා යොමු වෙන්න. NDT, HNDT, TTI, Tec., ඔය වගේ. වෙනත් විශය ධාරා වලින් යන්න පුළුවන් විකල්ප වලදී වුනත් අර එක් හිතවතෙක් සටහන් කරල තිබුනා වගේ කරගෙන යනකොට ‘මැත්ස් කරල තිබුණනම්‘ කියල හිනෙවා, ඒවායේදීත්. අනෙක් අතට AL වලින් තෝරා ගන්නා රැකියාවලදී ගණිතය කරපු අයට විශේෂ අවස්ථා හිමි වීමේ ප්‍රවනතාවයකුත් තියෙනවා. (‘මැත්ස් කරන්න යන්නේ ටිකක් හරි බ්‍රයිටෙක් නිසානේ කියල‘ හිතනවා ඇති)
ඒ භාගෙට සමත් වුනාම.
ෆේල් වුණත්, කලා කරල ෆේල් වෙන අයට වඩා අවස්ථා තියෙනවා රැකියා වෙළඳ පොලේ.
ඒ සේරම අල්ල දාන්නකො.
දැන් තියෙන තත්වයට මුහුණ දීම තමා හොඳම පිළියම. ඔබගේ ක්‍රියාකාරකම් හරහා මම තේරුම් ගත්ත විදිහට නම් ඔබ ගණිතය අංශයෙන් වුවත් හොඳින් ම සමත් විය හැකි දරුවෙක්. ඒ විශ්වාසය ඔබේ හිතෙත් ඇති කරගන්න. අඩමානයේ හිත තියගෙන ඉගෙන ගන්න බෑ. මීට පෙර ඔබගේ සටහනකම සඳහන් කරල තිබුණ විදිහට මේ තියෙන්නේ තිබිය යුතු ‘හොඳම අධ්‍යාපන ක්‍රමය‘ නෙමේ. ඒත් අපිට මේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්නත් මේ ක්‍රමයෙන්ම ‘හොඳට‘ ඉගෙන ගන්න වෙනවා. ඒ නිසා ඔබට තිබෙනා අභියෝග, පියවරවලට බෙදා ගෙන පියවරෙන් පියවර ජයගන්න. පළමුවම උසස් පෙළ උසස් ලෙස සමත් වෙන්න. දෙවනුව ඔබ සුදුසුකම් ලබණා ඉහලම විශය ධාරා හරහා සරසවි අධ්‍යාපනය ලබන්න. උපාධිධාරයෙකු වූවාටම ප්‍රමාණවත් නෑ. එක්කෝ වෘත්තීයමය උපාධියක් ලබා ගත් යුතුයි. නැත්නම් ශ්‍රේණියකුත් සමග සමත් වෙලා ‘ඉන්ටෙක්‘ වෙලා විද්‍යාඥ්ඥයෙක් විය යුතුයි. එහෙම නැත්නම් ‘රැකියා විරහිත උපාධිධාරීන්ගේ සමාගමේ‘ තමා රස්සාව කරන්න වෙන්නේ. ඔබ අදහස් කරනා පරිදි නිර්මාණ කරණයට (ජනමාධ්‍ය වේදියෙක් කියන්නෙත් නිර්මාණ කරුවෙක්) අධ්‍යන විශය ධාරාව ගැටළුවක් වෙන්නේ නෑ. හොඳ කාල-කළමනාකරණයකින් වැඩ කළොත් තමාගේ සිත් ගත් අමතර දෙයක් සාර්ථකව කරන්න බැරි නෑ. පරිගණක අධ්‍යාපනය ගැනත් ඔබ සඳහන් කරල තිබුණා. ඒ ගැනත් කියන්න තියෙන්නේ අද රටට අවශ්‍ය පරිගණක උපාධිධාරීන්ම පමණක් නොවේ. පරිගණක (IT-තොරතුරු තාක්ෂණය) උපයෝගී කර ගන්නා පරිපාලකයින් හා කළමනාකරුවන් පිරිසකුත් අවශ්‍යයි. සෑම ක්ෂේත්‍රයකම ඒ අඩුව තිබෙණවා. එබැවින් කළමනාකරණය හැදෑරීම පිළිබඳවත් හිතන්න. ඒ ගැනත් සූදානම් වෙන්න.
ඔබටත්, ඔබ වගේම තවත් දරුවෝ රාශියක් තැවෙනා කාරණයක් නිසා මේ සටහන ලිව්වේ (මමත් ඒ කලේ කාපු කට්ටක් මේක). අන්තිමටම කියන්න තියෙන්නේ ඔබල කරන්න ආස කරන ඕනේම ‍දෙයක් කරන්න අනාගතය තවත් විශාල කාලයක් ඔබ වෙනුවෙන් ඉතිරි කරගෙන ඉන්නවා. ඒ නිසා දැන්ම කලබල වෙන්න එපා. අතීතයේ ගත්ත තීරණ ගැන සිතමින් වර්මානය ඇන ගන්න එපා. තෝරා ගත් විශය ධාරාවෙන් උපරිමය කරන්න. අනාගතය වරදින්නේ නෑ. ජය ශ්‍රී!

දැන් තවදුරටත් පහුගිය, සිදුවුනු දේවල් සම්බන්දයෙන් පසුතැවිලි වෙන එක හරි, ඒ සම්බන්ධයෙන් දෙගිඩියාවකින් කල්පනා කරමින් ඉන්න එක හරි ප්‍රයෝජන්‍යක් නැහැ නේද?
අනික, ජනමාධ්‍යකරැවෙකු හෝ කලාකරුවෙකු වෙන්න කලා විෂය ධාරවෙන් උසස් පෙළ කල යුතුම නැහැ, ඒ පිළිබඳව ඕනෑ තරම් නිදසුන් තියෙනවා.

අපේ අධයාපන ක්‍රමය සැකසිලා තියෙන යාන්ත්‍රික හා අතාර්කික සැකැස්ම අනුව අපි කැමති හා අපි වඩාත් යොමුවීමට ආශා කරන දේ වෙත යොමුවෙන්න ලැබෙන ඉඩ ප්‍රස්ථාවන් අඩුයි තමයි. ඒත් ඒ නිසාම ඒ අරමුණු සාක්ෂාත් කරගන්න නොහැකිමත් නෑ.

කණගාටුවෙන්න එපා, ඒ වෙනුවට සිදුවුනු දේ වඩාත් යහපත් කියල හිතන්න.
(මම හිතන විදියට නම්, ගණිත අංශයෙන් උසස් පෙල කිරීමේ තීරණය වඩා නිවැරදියි. එහෙම කිව්වේ මේ සමාජය තුල කියෙන ක්ෂේත්‍රයට ඇති පිළිගැනීම, රැකියා ආදී ඒ වගේ පසුගාමී අදහස් ගැන හිතල නෙමෙයි.. .. )

සුභ අනාගතයක් !