“බලන්න අයියෙ ඔයාගෙ යාලුව මට කරපු දේ. එයා මාවයි, අපෙ ගෙදර අයවයි දෙගොල්ලොම රැවැට්ටුවා. මට එයාව ආයෙ එපා. ඒත්… එයා මට කරපු දේවල් නම් කවදාවත් අමතක කරන්න බෑ…”
“එයාව ආයෙ එපා” කියන වචනෙම ආයෙත් ලැබුනොත් අරගන්නවා කියන තේරුම තිබුන නිසාම මම දුක් ගැනවිල්ල අහගෙන හිටියෙ මොකක්වුනත් අපේ එකා වෙනුවෙන්. අපරාදෙ කියන්න බෑ ලස්සන කෙල්ල. අපිට මෙහෙම එකක් හම්බවෙනවම් මැරෙනකම්ම ළඟ තියාගන්නවා.
පහුගිය දවසක “සුහද හමුවකට” එකතුවුන පරණ ඉස්කෝලෙ යාලුවො…
– අතුරු කතාවක් –
පරණ ඉස්කෝලෙ කියල කිව්වට ඒක තාමත් මගෙ ඉස්කෝලෙ. ඒත් ඉතින් ඉස්කෝලෙ කරේ තියාගෙන යන්න බෑනෙ දැන්.
පරණ යාලුවොන්ගෙ පළවෙනි ප්‍රශ්නෙ තමයි… අරක තාම කරනවද? මොකෝ වුනේ? එක කෙලියයි. හිනා වෙලා උත්තර දෙනව මිසක් වෙන මොනව කරන්නද? ඔන්න අවුරුදු ගාණක් එකම රිලේෂන්ෂිප් එකේ ඉන්නවනම් අපිට ඌව මාර පොර.
“ෂා උඹ සිරානෙ!”
කොහොමහරි ගෙදර යද්දි අමතක වෙලා එකෙක්ගෙ කුඩේ ගෙදර අරගෙන ගිහින්. මේක ගෙදරට අහුවුන වෙලාවෙ ඉඳල ප්‍රශ්න ගොඩයි. කාගෙද මේ කුඩේ? කොහෙද ගියේ? ගෙදර අයත් හිතන්නෙ ගෑනු ළමයෙක්ගෙ කියල. අනික ඉතින් “සුහද හමු” වලට යන්නෙ ගෙදරට කියලයැ?
මම මේ ඔක්කොම කිව්වෙ, දැන් අපේ වයසත් එක්ක… “ඔන්න ගෑනු ළමයෙක් ඉන්න ඕනෙ” කාලෙ හරි වගේ අදහසක් සමාජයේ තියෙන නිසා. තිබුනත් කචල්. අර දේශපාලඥයෙක්ගෙ පුතෙක් ගෑනු ගොඩාක් එක්ක ඉන්න ඡායාරූප අරගෙන මෙන්න සදාචාරේ නෑ කියල කෑ ගහන රටේ, ගෑනු ළමයෙක් හිටියත් අවුල්. නොහිටියත් අවුල්. මට නම් ඒ ඡායාරූප වල අවුලක් නෑ. තමන්ගෙ මැට්ටම් තම්මැට්ටම් කිව්වලු.
එක අතකට අනුන් කියන ඒව ගණන් ගන්නෙ මොකටද? හොයාගන්න තරුණයෙක්නම් ලයිෆ් පාර්ට්නර් කෙනෙක්! 😉
ඔය වැඩේ එච්චර ලේසි නෑ. පැතුම් පුංචිහේවානම් දවසක් කිව්වෙ ආදරේ කරන්න ඕනෙනම් අඩුගානෙ වයස 21ක්වත් සම්පූර්ණ වෙලා ඉන්න ඕනෙ කියල. ඒත් ඉතින් පුංචි අහිංසක මල් වගේ හිත් වලට වැටවල් බඳින්නෙ කොහොමද?
සමහරු එකපාරින්ම තමන්ගෙ ජීවන සහකාරිය හොයාගන්න අතරෙ තව සමහරු “බොක්කෙන්ම” පළවෙනි දෙවෙනි තෙවෙනි වශයෙන් පිළිවෙලට ආදරේ කරල හදවත් කඩාගෙන බිඳගෙන, ඒත් ආදරේ කරනවා. (මං වගේ) තව සමහරු එකක ඉන්න ගමන් දහයක් පහළොවක් සමගාමීව අරගෙන ගිහින් සහකරු සහකාරීය හොයාගන්නවා.
මේ එකකටවත් මටනම් වැරදි කියන්න බෑ. නීතියේ වුනත් අනාචාරයේ හැසිරීම කියන එකට දඬුවම් නෑ හරිහැටි. (වැරදි නම් නිවැරදි කරනවද? ) එහෙම වෙලා තියෙන්නෙ ඒක හරිහැටි අර්ථදක්වන්න අමාරු නිසා වෙන්න ඇති. මිනිස් අවශ්‍යතා නෙව.
මොනව වුනත් ගොඩක් අය අන්තිමේදී තමන්ගෙ ලයිෆ් පාර්ට්නර් හොයාගන්නවා. අඩුමගානෙ, “ආ මෙයා මගෙ ලයිෆ් පාර්ට්නර්” කියල හිත හදාගන්නවා.
දැන් ඔය අය දන්නවා හරක හැරෙන්න පොල් පැලේට තමයි කියලා. මාත් හොයනවා ලයිෆ් පාර්ට්නර් කෙනෙක්. ඒත් මේ වැඩේ කොච්චර කරත් හරියන්නෙ හරියන්නෙ නැති නිසා අන්තිමට හිතාගත්ත යම්කිසි රාමුවක් යටතේ ලයිෆ් පාර්ට්නර්ව තෝරගන්නවා කියලා.
අංක එක. ලස්සන වෙන්න ඕනෙ. මොනව වුනත් කමක් නෑ ලස්සන තියෙන්න ඕනෙ. හරියට නිකන් ජපන් බෝනික්කෙක්ගෙ වගේ. එහෙම නැත්තම් අර (පහළ තියෙන) Gangnam Style සින්දුවේ නටන කොරියානු ගෑනු ළමයෙක් වගේ වෙන්න ඕනේ. හැබැයි ලංකාවෙ ඇස්. බාගෙට ඇරුන ඇස් වලට මම එච්චර කැමති නෑ.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=9bZkp7q19f0]
මට වඩා කොට වෙන්න ඕනෙ. එක්කො මගේ ගාන. අනිත් ඔක්කොම ගැලපුනත් මට වඩා උසනම් වැඩක් නෑ. පාරෙ බැහැල යන්න පුලුවන්ද මම අහන්නෙ? මට? අක්කයි මල්ලියි වගේ නෙව…
ඊළඟට… කියවන කෙනෙක්, චිත්‍රපටි, වේදිකා නාට්‍ය බලන කෙනෙක් වෙන්න ඕනෙ. කියවන එකටත් වඩා කැමතියි චිත්‍රපටි වේදිකා නාට්‍ය බලන කෙනෙක් නම්. අනිවාර්යයෙන්ම මේ චිත්‍රපටි බලල තියෙන්න ඕනෙ.
- It’s Kind of a Funny Story
- Lord of the Rings (චිත්‍රපටි තුනම)
- Harry Potter (චිත්‍රපටි අට)
- Shawshand Redemption
- Batman Triology
- Forrest Gump
- Pulp Fiction
- Inception
- A Walk To Remember
- Kal Ho Na Ho
මේ චිත්‍රපටි බලල තියෙනවනම්, චිත්‍රපටි විභාගෙන් පාස්. හැබැයි ඔය මොනව බලල තිබුනත් “වන් ෂොට් වන්” බලන්න පෝලිමක ඉඳල හරි තියෙනවනම්, එහෙම නැතිනම් “වන් ෂොට් වන්” චිත්‍රපටිය නොබල බොක්ස් එකක ඉඳල හරි තියෙනවම් එයාව ප්‍රතික්ෂේප වෙනවා.
මීට අමතරව Game of Thrones, Big Bang Theory, Rome, House වගේ TV Series බලල තියෙන්න ඕනෙ. මම දැක්ක බයිස්කෝප් සයිට් එකේ කොටසින් කොටස ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්නත් දීල තියෙනවා.
පොත් කිව්වනම් ඉතින්, ඕනෙ පොතක්. “සුළඟ වගේ ඇවිදින්” කියල තියෙනවනම් වෙන ඕනෙ නෑ…
ඒත් Harry Potter පොත් හත කියවල තියෙනවනම් මරු! 🙂
ඊළඟට JVP හරි JVP එකෙන් කැඩිල ගිය කාණ්ඩෙ හරි වෙන්න බෑ. කෑම උයන්න බෑ කියල පඩියෙන් සීයට හයක් ඉල්ලල වර්ජනේ කරොත්? (Sarcasm)
වෘත්තිය තොරතුරු තාක්ෂණේ හරි දොස්තර හරි. එහෙම නැත්තම් ඉංජිනේරුවරියක්. එහෙමත් නැත්තං බැංකුවක. ඒක නම් එච්චර සලකන්නෙ නෑ කියමුකො. ගුරුවරියක් නම් වඩා හොඳයි… ආව්… අපේ තාත්තත් තෝරගත්තෙ සිංහල ගුරුවරියක් නෙව.
ඔබ තෙමෙයි කියා බයයි… 😉
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=-IjGZlM_a0I]
වේදිකා නාට්‍ය කලින් බලල නොතිබුනාට කමක් නෑ. නොමිලේ වේදිකා නාට්‍ය බලන්න එක්ක යත හැති.
ඊළඟට ගෑනු ළමයගෙ ඉස්කෝලෙ. ඒක නම් එච්චර බලන්නෙ නෑ. ඒත් මියුසියස් හරි බ්‍රිජට් කන්‍යාරමයේ හරි නම් හොඳයි. ලේඩිස් කොලේජ් අය නම් සැර වැඩියි මං හිතන්නෙ. 😛
විශාකා, සිරිමාවෝ, දේවි බාලිකා අයටත් ප්‍රමුඛතා පිළිවෙලට සලකා බලනවා. 😛
වෙලාවෙ හැටියට රහීම එකෙන් හරි, ඩයිනමෝ එකෙන් හරි, හන්දියෙ සීයෙ කඩෙන් හරි කන්න පුලුවන් වෙන්න ඕනෙ. සල්ලි තිබුනොත් බැරිස්ට එහෙම නැත්තං වඩේ එකයි ප්ලේන්ටි එකටයි වුනත් රෙඩි වෙලා ඉන්න ඕනෙ. එහෙම නැත්තං නොකා හාමතේ ඉන්නත් රෙඩි වෙලා තියෙන්න ඕනෙ. ඒ කියන්නෙ ගෑස්ට්‍රයිටිස් තියෙන කෙනෙක්ට වැඩේ අමාරුයි.
අන්තිමට, හොඳට සිංහල පුලුවන් වෙන්න ඕනෙ. නැත්තං සිංහල ගුරුවරියක් වුන අපේ අම්ම අක්ෂර වින්‍යාස, ව්‍යාකරණ දෝස නිවැරදි කරනකොට මට තමයි විසුමක් වෙන්නෙ නැත්තෙ.
—
පසු ලිවීම: 😛