Categories
වේදිකා නාට්‍ය

මකරට සහ තවත් කතා.

දැන් නම් කැම්පස් එකේ නිවාඩුව ඉවරවෙන්න ළඟයි. මේ නිවාඩු කාලයේදී ස්ලිට් එකෙන් නාට්‍ය හා රංග කලාව පිළිබඳව වැඩමුළු කිහිපයක් සංවිධානය කරන්නට යෙදී තිබුනා. ඒ, ප්‍රතිභා හෙට්ටිආරච්චි මිස්ගේ මූලිකත්වයෙන්. තොරතුරු තාක්ෂණය ඉගෙනගන්න කේතනය වුන හිත් වලට නාට්‍ය හා රංගකලාව වගේ මානව කලාවක් අලුත් රිලැක්සේෂන් එකක් වුනා. හැමෝම බොහොම කැමැත්තෙන් වැඩමුලු වලට සහභාගී වෙත්දී, මම තමයි පළමු වසර සිසුන්ගෙන් එතන හිටි එකම එක කෙනා.

නාට්‍ය පිටපත් රචනයෙන් පටන්ගැනුන දේශන මාලාවන් අංගරචනය, රසවින්දනය වැනි විෂය පථයන් ආවරණය කළා. ඉතිරි කාලය සම්පූර්ණ වෙලා තිබුනේ ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරකම් වලින්. වැඩමුළු සඳහා වෙන් වූ දින අට, ස්ලිට් එකේ තමන් ගත කළ හොඳම දින අට වූ බවයි හැම දෙනාගෙම අදහස වුනේ. අවසන් දින තුනේ ප්‍රායෝගික ක්‍රියාකාරකම්, ක්‍රීඩා සැසි ඉතාමත් නිහතමානීව මෙහෙයවූ සරත් කරුණාරත්න සර්ටත් මෙහිදී විශේෂ ස්තූතියක් පුදකළ යුතුයි.

නාට්‍ය වැඩමුළුවේම කොටසක් විදිහට පේරාදෙණිය සරච්චන්ද්‍ර එළිමහන් රංග පීඨයේ රඟදැක්වුන චාමික හත්ලහවත්තගේ අලුත් නාට්‍ය නිෂ්පාදනය වුන “මකරට” බලන්න ක්ෂේත්‍ර චාරිකාවක් සංවිධානය වෙලා තිබුනා. මීට කලින් වේදිකා නාට්‍ය බලල තිබුනත්, ඒ කොළඹ අවට ලයනල් වෙන්ඩ්ට්, එල්ෆින්ස්ටන්, ටවර් හෝල් වගේ තැන්. එළිමහන් වේදිකාවක රඟදැක්වෙන නාට්‍යයක් බලලා තිබුනේ නෑ. අනිත් එක, පේරාදෙණිය සරසවිය. වළට ගොඩවෙන්න කලින් සරසවියෙ ඇස ගැටුන තැන්වලින් පේරාදෙණි සරසවියෙ ලස්සන මැනගන්න පුලුවන් වුනා වගේම. “හන්තානට පායන හඳ”(සිංදුව)ත් මතක් වුනා.

“මකරට” වේදිකා නාට්‍යය සෑහෙන්න සාර්ථක නිර්මාණයක්. චාමික හත්ලහවත්තගේ අනෙකුත් නිර්මාණ වුන “හරි අපූරු දවසක්” වගේ නිර්මාණ ගැන අසා තිබුනත් නරඹලා තිබුනෙ නම් නැහැ. නාට්‍යයේ රංගනයෙන් දායකත්වය දක්වන චරිත අතර ජයලත් මනෝරත්න, නලීන් ප්‍රදීප් උඩුවෙල, සරත් කරුණාරත්න සිටියා. නරඹන්න පෙර කියවූ ලියවිලි වලින් හඳුනාගත් විදිහටම නාට්‍ය කෝලම් සම්ප්‍රදාය ආශ්‍රයෙන් නිර්මාණය වෙලා තිබුනා. නාට්‍යය, යථාර්ථය හා සරල මායාව අතර දෝලනය වන්නක්. මේ දිනවල ට්‍රෙන්ඩ් එක වෙලා තියෙන පවතින ක්‍රමය විචාරය කිරීමයි මේ නාට්‍යයෙත් අරමුණ. එය බොහෝ ලස්සනට මෙහි සිදුකෙරී තිබුනා. ජයලත් මනෝරත්නගේ රංගනය මේ වේදිකා නාට්‍යයේදී “විශිෂ්ටයි” කියන්න නම් මට අමාරුයි. නමුත්, තමන්ගේ කොටස බොහොම අපූරුවෙන් රංගනයේ යෙදෙනවා දුටුවා. නාට්‍ය රසික පිරිසක් විදිහෙන්ම නැතිව නාට්‍ය හා රංගකලාව ඉගෙනගන්නා පිරිසක් වශයෙන් මේ නාට්‍ය නැරඹූ අපිට නම් මෙයින් සෑහෙන්න දේ ඉගෙනගන්න ලැබුනා. එහෙම බැලුවාම “මකරට” වේදිකා නාට්‍යය, රංගකලාව අධ්‍යයනයේ යෙදෙන්නන්ට සෑහෙන්න පිටිවහලක්.

මකරට වේදිකා නාට්‍ය ඔබ වේදිකා නාට්‍ය රසිකයෙක් නම් නැරඹිය යුතු වේදිකා නාට්‍යයක්. ඒ වගේම වේදිකා නාට්‍ය නැරඹීම පටන්ගන්නට හිතාගෙන්න ඉන්නවානම්, ඒකටත් හොඳ වේදිකා නාට්‍යයක්. මොකද ඔබ “දොළහක්” වගේ වේදිකා නාට්‍යයකින් රසවින්දනය ආරම්භ කළොත් සෑහෙන්න තැන් වල හිරවෙන්න පුලුවන් නිසා.

නැවත හමුවෙනකන්….

Categories
ආදර සිතුවිලි ගීත

කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

උපදෙස්: ඉදිරියට කියවාගෙන යන්න කලින්, සින්දුව අනිවාර්යයෙන්ම රසවිඳල ඉන්න. ඊට පස්සෙ සැහැල්ලුවෙන් කියවාගෙන යන්න

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=1YudWDXULps&hl=en_US&fs=1&rel=0]

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

ලතා මඩුලු අත වනාවි, එපා අහක බලන්න…
ලතා මඩුලු අත වනාවි, එපා අහක බලන්න…
මා ගැන මතකය ගුලි කර, මහවැලියට දමන්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

හන්තානට පායන හඳ ලස්සනයිද කියන්න…
මා නොදකින ඒ, පුර හඳ ඔබට හැකිය දකින්න…

ගායනය: අමරසිරි පීරිස්
පද රචනය: ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය: විශාරද ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා

සාමාන්‍යයෙන් සුදාරක සින්දුවක් ගැන බ්ලොග් සටහනක් නොලියාම ඇති තරම්. සුදාරක කවි/ගීත විචාරයට එතරම් දක්ෂ පුද්ගලයෙකු නොවුනත්, රූප පෙට්ටියේ සුපිරි(/සිහින)තරු පිළිබඳ දැන්වීමක් අතරමඟදි සිහිනතරුව‍ක‍ගේ හඬින් ඇහුන අමරසිරි පීරිස් ගායකයාගේ හඬින් ගායනා වෙන “හන්තානට පායන හද” ගීතයේ මුල් පද පේලි ඇහුන විගසින්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වුනා කිව්වොත් හරි. සාමාන්‍යයෙන් ගීතයේ මුල් පදයෙන්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වෙනවානම්, ඒ ගීතයේ තමන්ගෙ ජීවිතයට සම්බන්ධ දෙයක් කොහේහරි ඇති කියල මගේ හිත කියනව. එහෙම වෙන එක පැහැදිලි කරගන්න නම් අතුරු කතාවක් කියන්න වෙනව. සාමාන්‍යයෙන් පන්ති ඉවරවෙලා යැවෙන සරසවියේ සිංහල පොත් තියෙන උඩුමහලේ මම දැක්ක එක පොතක්. ඒ පොත එක පාරටම අතට ගත්තාට මම වැඩිය කියෙව්වේත් නැහැ. කොහොම හරි මේ පොත මට ආපහු තිබුන තැනින් තියන්න හිතුනෙම නැහැ. අන්තිමේ පොත අරගෙන කියවලා බලද්දි, මට තේරෙනව මේකෙ සමහර තැන් මගේ ජීවිතයත් එක්ක සසඳන්න පුලුවනි කියල. ඒක හරි පුදුමාකාර කතාවක්! ඒ කියන්නෙ, විශ්වාස කරනවනම් විශ්වාස කරන්න. නැතිනම් නිකන් ඉන්න!

හරි, ආයෙත් මාතෘකාවට එමුකො. මේ ගීතයේ පළමු ‍පේලියෙන්ම ගීතයට ආකර්ෂණය වුනාට පස්සෙ, අන්ත‍ර්ජාල පිහිටෙන් සින්දුව හොයාගත්ත. මුළු සින්දුවම, සින්දුවේ ආකාරයෙන් නොවුනාට සීයට සීයේ ප්‍රතිශතයෙන්ම ජීවිතානුබද්ධයි. ඒකයි සීරියස්ම කතාව.

ගීතයෙන් කි‍යවෙන්නෙ හරිම සරල කාරණයක්. ගීතය ගායනා කරන්නා පෙම්වතා නම්, අපිට ඉතිරි ටික සැහැල්ලුවෙන් ආදේශ කරගන්න පුලුවනි. මේ ගීතය පෙම්වතා කියන්නෙ, උසස් පෙළ හොඳින් සමත්වෙලා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයට යන්න සමත්වුන තමන්ගෙ පෙම්වතියට. හන්තාන තියෙන්නෙ පේරාදෙණිය සරසවිය ආසන්නයේ නෙව. ඉතින් මෙතන හන්තාන කිව්වත්, හන්තාන කියන ‍එකෙන් අදහස් කරන්නෙ පේරාදෙණිය සරසවියමයි.

හන්තානට පායන හ‍‍ඳේ ලස්සන පෙම්වතාට බලන්න බැරිවෙන්නෙ පෙම්වතාට උසස් පෙළ සමත්වෙන්න බැරි ‍වීම හේතුවෙන් පේරාදෙණිය සරසවියට එන්නට නොහැකිවීම හේතුවෙනුයි. සමහරවිට අපිට මෙහෙම හිතන්නත් පුලුවනි උසස් පෙළ කෙසේවෙතත්, ඔහුට පේරාදෙණියට එන්න නම් කිසිම හැකියාවක් නැහැ. පේරාදෙණිය කියන්නෙ, පේරාදෙණිය සරසවියට.

සරසවි ජීවිතය හරිම සුන්දරයි, හරියට සිනිඳුවට කඩාගෙන වැටෙන වැස්සක් වගේ. ඒ වගේම සරසවි ජීවිතයෙ කටුක දේ ‍නැත්තෙම නැහැ. මේ කතාව ගීතයෙ හරි අපූරුවට ව්‍යංගයෙන් කියල තියෙනවා කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ.

අඳුරෙන් සරසවියෙ කටුක ජීවිතය නියෝජනය කෙරෙනවා නම්, වැස්සෙන් සුන්දර සරසවි ජීවිතය නියෝජනය කරනවා වෙන්න පුලුවනි.

ඉතින්, මේ ජීවිතයෙදි තමන් ළඟින්ම තමන්ට දුක සැප බෙදාගෙන ඉන්න කෙනෙක් ළඟ ඉන්නව නම්, ඒක ගොඩක් වටිනව. ඉතින් ‍ඒකයි පෙම්වතා කියන්නෙ…

අඳුරු ගලා වහිනා කල, සරසවි බිම තෙමෙන්න…
කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

දුරස්ථ ආදරයකදි, දෙන්නට දෙන්න නොපෙනෙන එක අර්බුදකාරී අවස්ථාවක ලොකු ගැටලු මතුකරන තැනක්. කොහොමනමුත් තමන් ආදරය කරන කෙනෙක් දුර හිටියත්… සමහර වෙලාවට දුකෙන් ඉන්න වෙලාවට ආරක්ෂාව රැකවරණය ඒ දුර ඉන්න කෙනාගෙන් ලබාගැනීමට හරි අසීරු දෙයක්. ඒ කියන්නෙ, ප්‍රායෝගික නැති කාරණයක්. ඒකයි පෙම්වතා කියන්නෙ,

කුඩේ යටින් ඔබ යන කල… එපා තනිය දැනෙන්න…

ඒ මුලින් ඇතිවෙන රාගයෙන් තොර ආදරය. ළඟදි හොයාගත්ත වචනයක් වන ප්ලේටොනික ආදරය. එතනින් එහාට යන ඊළඟ තැන… රාගයත් එක්ක එකතු වුන ආදරය. මහවැස්සෙ තනියම ‍නොයා අලුත් පෙම්වතාගෙ ආරක්ෂාව යටතෙ ය‍‍නකොට, දෙන්නටම තනිවෙන්න තැන් ලැබේවි. ඒ අවස්ථාව මඟඅරින්න එපා, මගෙන් නොලැබෙන දේ ලැබෙනවා නම්… මා ගැන මතකය හිතෙන් අමතක කරල දාන්න. අලුත් ජීවිතයක් ආරම්භ කරන්න… දුක්විඳිනවාට වඩා සතුටට, නිවීමට පත්වෙන්න. ඒකයි වැදගත්. කාලය නමැති මහවැලි ගඟ මාවත් ඇදගෙන ගහගෙන යාවි.