Categories
Uncategorized

ටෙලි නාට්‍ය ජවනිකා කිහිපයක්.*

ජවනිකා අංක 13 සිට 21 දක්වා තැනින් තැන උපුටා ගත් ජවනිකා කිහිපයක්.

සාරධා: ඇයි?
මහේල: ඇයි?

සාරධා: ඇයි ඔයා කතා නැත්තෙ?
මහේල: මම කතා කරන්න ඕනෙමද?

සාරධා: කතා නොකර ඉන්නකොට හරිම මූසලයි, පාලුයි.
මහේල: මම කතා කරනකොටත් මූලසයි, පාලුයි.

සාරධා: නෑ. එහෙම නෑ.
මහේල: එහෙනම් මම කතා කරන්නද?

සාරධා: ඔව්. කතා කරන්න.
~~
මහේල: මම ගොළුවෙක් වුනානං
සාරධා: ඔයා ගොළුවෙක්ද, නැද්ද කියන එක අපේ කතාවට බාධාවක් නෙවෙයි.

මහේල: ගොළුවෙක් කසාද බැඳල වැඩක් තියේද?
සාරධා: නෑ.

මහේල: එහෙනං කසාද බඳින්නෙ?
සාරධා: ‍ඔයා ගොළුවෙක් නෙවෙයිනෙ.

මහේල: මම ගොළුවෙක් වුනානම් ඔයා මාව කසාද බඳින්නෙ නැද්ද?
සාරධා: මම ඔයාව කසාද බඳින්න ඕනෙමද?

මහේල: නෑ.
සාරධා: ඒකනෙ. ඒ වුනාට මම ඔයාව කසාද බඳිනවා.

මහේල: බොරු.
සාරධා: ඔයා කොහොමද ඒක බොරු කියල ඔප්පු කරන්නෙ?

මහේල: සමහර බොරු, බොරු කියල ඔප්පු කරන්න අමාරුයි.
සාරධා: නෑ. සමහර ඇත්ත, ඇත්ත කියලයි ඔප්පු කරන්න අමාරු.

සාරධා: අපි බල්ලෙක් හදමු?
මහේල: O.o

සාරධා: ෂීඊඊ… නෑ. මම කිව්වෙ අරන් හදාගමු.

මහේල: මේක වෙයිද?
සාරධා: මම හිතන්නෙ මේක වෙයි.

මහේල: ඒ වුනාට අපි කවද මැරෙයි කියල කවුද දන්නෙ?
සාරධා: ඉතින්?

මහේල: ඒකත් ඇත්ත. හැමදේම වෙන්නෙ හොඳට.
සාරධා: ඒකනෙ.

සාරධා: මම එනකන් ඉන්න පුලුවන්ද?
මහේල: ඉන්න සිද්ධ වෙලා තියෙනවා නේද?

සාරධා: එහෙම නෑ.
මහේල: ඒ වුනාට මම ඉන්නං.

සාරධා: මට වඩා හොඳ කෙනෙක් ලැබුනොත්?
මහේල: වැඩක් නෑ. උඹට වඩා හොඳ අය ඔක්කොම මට වඩා උසයි නෙ.

සාරධා: උස වැඩක් නෑ.
මහේල: එහෙනං මොකක්ද වැදගත්?

සාරධා: ආදරේ.
මහේල: ඒ ෆිල්ම් වලටයි, බ්ලොග් වලටයි, කමෙන්ට් වලටයි විතරයි.

සාරධා: ඇයි මට?
මහේල: ඔයාට කිසිම දේක වැදගත්කමක් නෑනෙ. කොළඹ මෙඩිකල් ෆැකල්ටිය ඇරෙන්න.

සාරධා: ඔව්. මම ෆැකල්ටියට ආදරෙයි.
මහේල: එතකොට මට ආදරේ නැද්ද?

සාරධා: ඔයාටත් ආදරෙයි.
මහේල: එකපාර දෙන්නෙක්ට ආදරේ කරන එක චපල නැද්ද?

සාරධා: චපලයි.
මහේල: එහෙනං එහෙම ආදරේ කරන්නෙ?

සාරධා: මම චපල නිසා.
මහේල: කමක් නෑ.

මහේල: ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට මොනව වෙලාද?
සාරධා: භාරතටයි, දුමින්දටයි වුන දේමයි.

මහේල: සමාජවාදෙයි, කුඩුයි පටලගන්න හොඳ නෑ.
සාරධා: එයාලාට සමාජවාදෙ නෑ වගේම, මෙයාලට කුඩුත් නෑ.

මහේල: එහෙනං?
සාරධා: හැමෝටම බලය ඕනෙ.

*මෙහි එන චරිත නාම අශෝක හඳගමගේ සින්තටික් සිහින ටෙලි නාට්‍ය පිටපතෙන් උපුටාගන්නා ලද්දකි. චරිත ස්වභාවයන් ඒ පිටපතේ හා මේ පිටපතේදී සමාන නැත. ඒ කෙසේදයත් කෙතරම් සමාන පුද්ගල නාමයන් සමාජයේ මුනගැසුනද චරිත ලක්ෂණ බොහෝ වෙනස්වන නිසාවෙනි.

Categories
විවිධ

ආසයි මං කැම්පස් යන්න! (කවි වගේ එව්වා…)

වැඩි අටුවාටීකා ලියන්න තරම් වේලාවක් නෑ. මේ තියෙන්නෙ බස් එකේ යද්දි ලියපු කවි වගේ එව්ව දෙකක්. 🙂

අබිසරු ලිය

අබිසරු ලිය
සුරූපිනිය
රෑ මනමාලී…

සියුමැළි ලිය
කරන එළිය
රෑ හැඩකාරී…

මන බඳන නිළිය
රති කරළිය
රඟන කුමාරී…

ආදර වෙළඳිය
සලෙලුන් මත්
කරන නුරාවී…

සුර පුරය මවන
මන නළවන
මායා හැඩ කාරී…

නිල්මිනි දිගු දෑසයි
සොඳුරු විලයි
අනුකම්පා නොසොයන්නී…

එක් තැන් ඇ හිමියි
හඬන පුතුයි
වෙනුවෙන් වෙහෙසෙන්නී…

ආදරය බෙදයි
සතුට බෙදයි
දුකෙන් තැවෙන්නී…

ආසයි මං කැම්පස් යන්න

කැම්පස් යන්න
ආසයි මං
ඒත් රැග් අයියල,
කරනවානේ රැග්.
දානවනෙ බත් වලට වැලි!
අලත් තම්බනවනෙ
බෝංචිත් කඩනවනෙ.

මාත් හරි ආසයි
යන්න කැම්පස් එකට
ඩිග්රියක් ගහගන්න
ලෙක්චරර් කෙනෙක් වෙන්න
දේශපාලනේ කරන්න

ඒත් රැග් අයියල
දෙනවනේ රැග්
කරනවානේ වාත
දානවනෙ බත් එකට වැලි!
කියවනවානේ කුණුහරුප!

ඒත් මෙහෙ මුදලාලිල
බත් වලට වැලි දානව
බත් වලට ඩයි දානව
එයාල බාස්මතී කනව
අපි ඉල්ලං කනව

ඉතින් මං ආසයි
යන්න කැම්පස් එකට
රැග් අයියලාගෙන්
බත් වලට වැලි දාගන්න
සෙල්ලම් බත් උයන්න
මඩ නාවන්න

ඒත් මේ උසස් පෙළ
දැක්කාම බඩ රිදෙනව
කන්න ඕනෙ නෑ…
වගේ දැනෙනව

කැම්පස්
ගියත්
නොගියත්
දෙකම එක වගේ දැනෙනව
ලොකු මහත්තුරු
බාස්මතී කනව
අපි කොහෙත්
වලි කනව

ඒකයි අන්දරේ
ඉස්සර කාලෙ
රජ වාසලක්
ඉස්සරහ
“උඹේ කටෙත් පස් – මගේ කටෙත් පස්”
කියල කියන්නට ඇත්තෙ

ඉතින් මං,
ඉඩම් විකුණනව
රට යනව
කැම්පස් යනව

වැලි නැතුව
බත් කනව

මුදලාලිල
සහ
අයියල
බත් වලට වැලි දානව
මගේ ගේ හදාගන්න
ග‍ඟේ වැලි මදි වෙනව
ඉතින් මං රට යනව